"Μιά ευχή..."

Πέφτει ένα αστέρι. κάνε μια ευχή!

Σσσσσ... Δε πρέπει να ξέρω.

Κάπου είχα διαβάσει οτι τις ευχές δε πρέπει να τις λέμε γιατί τις παίρνει ο άνεμος κ συμβαίνουν αλλού,και όχι σε μας.

Επίσης έχω ακούσει οτι τα αστέρια λένε ψέματα.

Αυτό δε μπόρεσα να το πιστέψω βέβαια.

Μα άμα λένε ψέματα και αυτά ποιός επιτέλους θα μου πει την αλήθεια;

και να σου πω κάτι;;; Μπορεί όντως καμιά φορα να εχουν τόση δουλειά που να μπερδεύονται.

Δε νομίζω να το κάνουν επίτηδες.

Πες μου και εσύ που ξέρεις...

Λέτε ψέματα;;;;;;καμιά φορά άμα χρειάζεται;;;;;;;

πώώώώώώ αυτό με νευριάζει πιο πολύ απ'όλα!

Που δε μιλάτε.

Πάνε 6 χρόνια τώρα που μου είπαν οτι κατοικείς μαζί τους, αλλά δε μπορώ να καταλάβω ποιό είσαι.

23/11/2014

Περιμένω...

ΛΑΚ 

"Φοβάμαι..."

 Φοβάμαι το πρωί όταν ξυπνάω

 Φοβάμαι τον ήχο του τηλεφώνου όταν έχει περάσει η ώρα

         το βράδυ όταν γυρίζω σπίτι

           τον ήχο που κάνουν τα φύλλα στη βεράντα

             τη πόρτα όταν κλείνει

               τις φωνές από το δρόμο

                 την “ασχήμια” των ανθρώπων

                   τα γεράματα

                     τα γεράματα στη πολυθρόνα

               ...στη πολυθρόνα, δίπλα στο παράθυρο

            Τρέμω μη χάσω τη “μνήμη” μου...

ΛΑΚ 06.2013

"Μαμά;;"

"Μαμά  Που πανε όλοι αυτοί;;"
"Εκεί που πάμε και μείς", μου απαντούσε...
Εκεί να μένω κολλημένη στο πίσω τζάμι του αυτοκινήτου και μη μπορώντας να καταλάβω. Με μόνη μου αγωνία "Ποτε φτάνουμε; Τη μπάλα τη πήρες;"



"Μαμά??? Ε μαμάάά!!!! Κοιμάσαι;"

ΛΑΚ

12.2010

"Ξεθωριάζουν"

Ξεθωριάζουν...

Τα χρώματα, τα υφάσματα, οι εντυπώσεις, οι εικόνες

Δεν έχεις επιλογή! ή μήπως έχεις;;

Αλλοιώνονται... Απο το καιρό μάλλον

Παραμορφώνονται επειδή εκτίθενται... ή επειδή όχι!

Ποτέ δε μπορείς να ξέρεις ποια είναι η κακή χρήση του...

                                         ή δε θέλεις να τη δεις!                          

                                                                                                       22/09/2012

                                                        ΛΑΚ

"Στην Κ.Γ."

Και μου λες να περιμένω γιατί έρχεται...
Έρχεται η μέρα που θα ξυπνάω χαμογελώντας.

Δε θα ντρέπομαι να γελάσω, να περάσω μια μέρα καλά.

Έρχεται η μέρα που θα τους κοιτάζω όλους στα μάτια χωρίς να θέλω να κλάψω,χωρίς να τους λυπάμαι...και να με λυπάμαι.

Θα ρθει η μέρα που θα παραδεχτώ οτι θέλω να γίνω μάνα. Να φέρω στο κόσμο ένα παιδί. Ένα παιδί που θα 'χω τουλάχιστον το κουράγιο να του χαμογελάω.

Θα 'ρθει η μέρα που θα περνάει ενα ακορντεόν απο τη γειτονιά και δε θα ντρέπομαι να βγω έξω μη τυχόν με δει να ευχαριστιέμαι, και πρέπει να του δώσω. 
 

Θα ρθει η μερα που θα βάψω το ταβάνι μου πιο έντονο χρώμα. Που θα βαφτούμε όλοι πιο έντονο χρώμα.

Ποτέ δε θα είμαστε καλά. Και τότε πάλι ενα “χρώμα” θα μας λείπει...

Λένε αυτοί που ξέρουν οτι “αν έχεις τα βασικά μπορείς!” Μπορείς να ζωγραφίσεις οτι θες και όπως θες...

Τι γίνεται ομως εδώ;;

Εγώ δε ξέρω να ζωγραφίζω... ή μπορει να ξέχασα...

Θυμάμαι που ζωγράφιζα...Σπιτάκι, λουλούδι, μαμά, μπαμπά, παιδιά, πράσινο, ήλιο, ουρανό...

Όσο μεγαλώνουμε προς τα κάτω κοιτάμε. Ο ουρανός μας έγινε πίσσα και ο ήλιος μας λάμπες φθορίου...

04-11-2013

  ΛΑΚ

"Πληγή"

"πληγή": Aνοιχτή / βαθιά / χαίνουσα ~. Mια ~ ανοίγει / κλείνει / κακοφορμίζει / θεραπεύεται / επουλώνεται. Tα χείλη της πληγής. Tο σώμα του ήταν γεμάτο πληγές. Tα πόδια του έκαναν πληγές από τα στενά παπούτσια. Tο σκυλί γλείφει τις πληγές του. ... εγω τι να τις κανω;;;”

                                                      09-07-13
                                                        ΛΑΚ

"Περιμένω..."

Aσπρόμαυρη εικόνα, σα τις φωτογραφίες της Έλενας!

Ψύχρα! Μια καρέκλα, ένα τετράδιο ένα στυλό.

Μάλλον εκεί θέλω να 'μαι, σε αυτή τη καρέκλα.

Απόγευμα... 
Μυρωδιές καθαρές και αυτός ο ήχος απο τα βότσαλα γαργαλιστικός.

“Πίσω” μου μπορεί να έχει κόσμο, μπροστά μου δεν είναι κανένας...

Είναι που φοβάμαι να είμαι και τελείως μόνη...

Δε γυρίζω να δω, φοβάμαι μήπως γυρίσω και δε δω κανένα.

Κρύωσα λίγο... τα πόδια μου! Αλλά μαρέσει εδώ.

ΝΑ! αυτο το σημειο μαρέσει... Βλέπεις;; Να Εκει Που Ενώνονται!!!!

Δε σαρέσει ή δε κοιτάς καν;;

Μήπως δε μ'ακούς;;;

ΡΕ!!!

Λες αλήθεια να μου είπαν οτι έφυγες και εγω ακόμα να το χωνέψω;

Πάλι δεν απαντάς!...

Σιγά μην έφυγες.... χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα...

Άντε τελείωνε βγες! Θα σου φέρω και σένα καρέκλα!

                                                                                                       -Μάιος 2008-

                                                                                                              Για τον                                                                                                                   Μητσάκο
                                                                                                                          ΛΑΚ